Trino (Veldleider van de Eurazië Noord Regio) stuurt regelmatig updates van het werk van de kerk in deze regio. In deze brief vertellen predikanten meer over de situatie in de kerken in Oekraïne.
Gegroet lieve vrienden,
Er is een prachtig lied dat we in onze kerken zingen en dat gaat als volgt: “In strijd en beproevingen blijft de kerk doorlopen en stopt nooit… de kerk blijft doorlopen!”
Onze kerk in Oekraïne is een ongelooflijk voorbeeld van wat de Heer met en door onze mensen doet. Zoals ik in eerdere rapporten met u deelde, zit zeker 80 % van onze Oekraïense kerkleden vanwege de oorlog ergens in Europese landen in ballingschap. In Europese landen, maar ook in de VS en in Canada. Onze kerk heeft, navigerend door deze moeilijke tijden, de afgelopen 4 maanden een soort metamorfose ondergaan.
Het overblijfsel dat om verschillende redenen werd achtergelaten, heeft de kerk radicaal veranderd, en is in de meeste gevallen een anker van liefde en mededogen geworden. Deuren zijn geopend voor bedieningen en kansen. Op de volgende pagina’s delen we een aantal van de activiteiten en getuigenissen van lokale kerken die hun lijdende gemeentes zijn blijven dienen.
Pastor Sergey O. vertelt ons over zijn kerk in de stad Kazatin. Hij beschrijft hoe het leven van de plaatselijke kerk er nu, in oorlogstijd, uitziet:
1. De lokale gemeenschap zelf heeft als gevolg van het vertrek van een groot aantal leden aanzienlijke veranderingen ondergaan. Twee-derde van het totale aantal mensen veranderde van woonplaats. Dit zijn voornamelijk vrouwen met kinderen en volledig uitgevlogen gezinnen die het recht hadden om naar het buitenland te reizen zonder de huidige wetgeving te overtreden.
Er moet ook worden opgemerkt dat veel van deze mensen geen gemeenteleden waren, maar leiders en predikanten die specifieke taken in de kerk verrichtten en voor een bepaalde bediening verantwoordelijk waren.
Deze omstandigheden leidden tot buitengewone uitdagingen en de noodzaak om een nieuw team van voorgangers te vormen, wat aan de ene kant zeker een uitdaging is, en anderzijds een gelegenheid voor vooruitgang en ontwikkeling.
Het resultaat was dat de kerk in Kazatin haar ledenaantal verloor en in plaats daarvan de kans kreeg om mee te werken nieuwe mensen een actieve positie in de samenleving in te laten nemen.
De kerk heeft, met behulp van haar publieke organisaties, ongeveer twee dozijn mensen aangetrokken. Zij nemen de noodzakelijke taken op zich om de missie en visie van de kerk te vervullen. Gaandeweg dit proces hebben zij de kerk leren kennen en hebben er voeling mee gekregen. Momenteel werken we op de volgende terreinen:
1. Met onze publieke organisatie ‘Stap voor stap’ werkt de kerk op het gebied van onderwijs en sport. Allereerst hebben we het over de kerkelijke kleuterschool, die voorziet in hulp aan meer dan veertig kinderen, van wie sommigen tijdelijk ontheemd zijn.
Immigrantenvrouwen werden ook betrokken bij het werken op de kleuterschool, wat niet alleen helpt bij het wonen op een nieuwe plek, maar ook om te integreren in de kerkgemeenschap. Een andere methode die de kerk op dit vlak toepast, is samenwerking met onderwijsinstellingen door de ontwikkeling van kinderclubs. Predikanten en meisjes –voornamelijk met een pedagogische opleiding- hebben de handen ineengeslagen. De kerk heeft twee kinderclubs bij scholen op poten gezet, en één kinder- en een jeugdclub op het kerkterrein.
2. Met behulp van onze organisatie ‘Call of the Heart’ doet de kerk onder meer het volgende:
– Het leveren van voedsel, kleding, medicijnen, hygiëneproducten, etc. aan gezinnen in Kazatin die dat nodig hebben.
– Het leveren van humanitaire goederen aan omliggende dorpen en het verlenen van ondersteuning aan educatieve, medische en maatschappelijke instellingen en hulpverlening aan de lokale bevolking.
– Ik ondersteun een lokaal weeshuis, een sportclub voor kinderen met een handicap en een lokaal centrum voor mensen met een handicap. We organiseren verschillende evenementen voor deze gemeenschap. Zo betrekken we hen bij aanbidding en gezamenlijke acties.
– Ondersteuning van instellingen voor algemeen onderwijs (school en kleuterschool) in het dorp Vernighorodok, waar we al meer dan 10 jaar kinderclubs en kampen organiseren.
– We hebben een speciale bediening georganiseerd om eenzame ouderen te ondersteunen We zorgen voor voedsel, hulp bij reparaties en huishoudelijk werk, organiseren bijeenkomsten en verzorgen communicatie over geestelijke onderwerpen.
3. Met behulp van onze organisatie “Revalidatiecentrum House of Freedom” ontwikkelde de kerk in samenwerking met de volledig Oekraïense vereniging “Chaplain Patrol ” activiteiten richting samenwerking met politie, kinderkamer en penitentiaire dienst.
Dit helpt de kerk om alle medewerkers van deze diensten bij te kunnen staan, evenals hun doelgroepen. Verschillende broeders studeren momenteel voor aalmoezenierslicenties en het vormen van een team om in deze richting te dienen. Ook de revalidatiedienst neemt rechtstreeks deel aan de dienst van barmhartigheid en levert en verdeelt elke dag voedsel en kleding, enz. De revalidatiedienst helpt ouderen, gezinnen met een laag inkomen en alleenstaanden met huishoudelijke taken (brandhout hakken, water halen, enz.). Het revalidatiecentrum is verantwoordelijk voor de zorg voor het kerkelijk grondgebied en het verwarmen van het kerkgebouw.
De kerk werkt nauw samen met verschillende organisaties en het stadsbestuur om mensen te voorzien van alle levensbehoeften. Zo maakt het zichzelf actief relevant en genereert positieve feedback, goedkeuring en dankbaarheid van de lokale bevolking. De kerk voert regelmatig verschillende humanitaire programma’s uit, waardoor het in de gelegenheid gesteld wordt om mensen uit te nodigen voor haar diensten. Dankzij dit werk is nu een nieuwe thuisgroep gevormd voor nieuw aangekomen mensen. We hopen over Christus aan de wereld te blijven getuigen en de kerk aantrekkelijk te maken door middel van onze actieve positie. Hieronder delen we een paar foto’s van het leven en de bedieningen in de Kazatin kerk.
De Heer geeft ons ook een nieuwe generatie jonge mensen die de pastorale verantwoordelijkheid voor de kerken nemen in afwezigheid van predikanten. Vaphnyarka staat onder de hoede van een jonge leider, Anatoly. Bid alstublieft voor Anatoly terwijl hij zijn werk voortzet met de mensen in de kerk en de gemeenschap.
De kerk is erg gezegend om te zien hoe de Heer broeder Anatoly in de kerk gebruikt met verschillende bedieningen met kinderen en jongeren. Ook helpt hij de kerk met het ontvangen en distribueren van de NCM humanitaire hulp die uit Polen arriveert. Betrek alsjeblieft onze nieuwe generatie Oekraïense predikanten in uw gebeden.
De Global Medical Force is een christelijke medische missie die samenwerkt met NCM, dat medische teams heeft gestuurd die aan de zijde van de christenen in Oekraïne dienen. We zijn erg dankbaar voor hun bediening onder onze kerkmensen en de Oekraïner gemeenschap. Een van de Oekraïense predikanten die volledig betrokken is bij deze waardevolle bediening, deelt er een paar getuigenissen over:
Beste Trino,
Bedankt voor je email. Ik ben dankbaar dat ik deel mag uitmaken van de missie van Global Care Force in Oekraïne. Er waren drie reizen naar verschillende plaatsen in Oekraïne. De prioriteit ligt bij kleine steden en dorpen.We hebben tot nu toe ongeveer 1000 patiënten gezien. Onder hen zijn veel ontheemden. De meeste mensen hebben door de oorlog last van angstgevoelens.
Ik kan een paar verhalen delen die ik van mensen heb gehoord.
Er is een klein dorpje, Krapivnja, niet ver van Kiev dat veertig dagen bezet was door Russische troepen. De mensen daar moesten zich tijdens de bezetting verstoppen in de kelders. De school werd volledig verwoest. Ik herinner me dat een oudere dame naar de dokter kwam omdat ze op een mijn was gestapt en haar voet had verwond.
Een ander verhaal gaat over een gezin uit Marioepol. We hebben ze ontmoet in Tsjerkasy. Ze waren in staat hun stad te verlaten. Helaas waren ze wel enige tijd slachtoffer van de bezetting. Het betrof een moeder met een 14-jarige jongen. De jongen was heel stil. Hij praatte bijna niet, en gaf geen antwoord op de vragen die wij hem stelden. Zijn moeder vertelde het verhaal dat -terwijl ze in de kelder hadden gezeten- een Russische soldaat haar zoon had verteld dat hij oud genoeg is om een sterke man te zijn en hij zou moeten weten hoe hij moest schieten. Hij gaf de jongen een pistool en zei hem in de richting te schieten van het naastgelegen pand. Gelukkig kon de moeder dit stoppen.
Dit zijn maar een paar verhalen, maar we hebben zulke verhalen veel gehoord. Verschillende mensen uit verschillende plaatsen die Jezus nodig hebben om hen te troosten.
Hieronder enkele foto’s van de teambediening.
Zegeningen,
Svitlana
We hebben ook een paar getuigenissen van Pastor Nabil van de kerk van Odessa:
Gegroet pastoor Trino,
Bedankt voor uw gebed en steun voor ons. Allereerst wil ik aangeven dat u niet altijd direct een antwoord zult ontvangen, vanwege gebrek aan licht en goede communicatiefaciliteiten in ons land. We hebben veel getuigenissen in onze kerk, maar ik zal er twee noemen.
De eerste getuigenis komt van een zuster uit Kherson! Svetlana en haar zus Oksana en hun
familie kwamen samen met hun ouders vanwege de oorlog naar Odessa. Hun huizen waren
onmiddellijk vernietigd op de eerste dag van de oorlog. Ze kenden hier niemand en
hoorden over ons door NCM. Ze begonnen eerst naar de kerk te gaan. Waarschijnlijk wilden ze net als vele anderen graag helpen, maar na een tijdje ontwikkelden ze meer liefde voor God en de kerk. Ze toonden een verlangen om deel uit te maken van onze kerk en een verbond met God aan te gaan. Ze lieten zich dopen en worden tegenwoordig erkend als dienaren van onze kerk. Ze zijn actief betrokken bij bedieningen, zoals voedselverstrekking op straat. Hun ouders gaan inmiddels ook naar de kerk! Dit zijn de woorden van God!
De tweede getuigenis is die van onze broeder, lid van onze kerk, die nu vecht aan het front. Zijn naam is Yura. Hij is een zeer goede man en houdt van God. Hij werd aan het begin van de oorlog opgeroepen en ging graag om zijn familie en ons te beschermen. Ik kan hem niet vaak zien maar ik vertel hem hoe God hem heeft bewaard en nog steeds bewaart, en niet alleen hem, maar
iedereen met wie hij leeft. Hij bidt met hen en aanbidt God elke dag zodra hij daartoe een kans heeft. Niet lang geleden gaven hem vijf dagen rust en was hij in de kerk. We baden met hem en blijven voortdurend voor hem bidden!
De meeste regio’s in Oekraïne hebben moeite om toegang te krijgen tot elektriciteit, water en gas
na de constante bombardementen van het Russische leger. Desondanks zetten onze kerken hun bedieningen voort. Dankzij NCM leveren we elektriciteitsgeneratoren aan onze lokale kerken en
Rehabilitatiecentra zodat deze bedieningen hun activiteiten kunnen voortzetten. Hieronder een foto van de generatoren die net in een pakhuis staan, klaar om verdeeld te worden onder de kerken.
